อย่าคาดหวัง อะไรมากจากลูกๆ ต่อให้คุณชุบเลี้ยงใครไว้ดูแลคุณยามแก่เฒ่า
เขาก็ต้องวุ่นวายกับการงานและภาระผูกพันต่างๆ เกินกว่าจะเวลามาช่วยเหลือ
ดูแลอะไรคุณได้มากนัก คนอายุเกิน 50 อย่างคุณต้องเลิกเอา สุ ขภ า พ
ไปแลกกับความร่ำรวยได้แล้วมีเงินเท่าไรก็ซื้อสุขภาพคืนมาไม่ได้
ดังนั้น.. ตราบใดที่คุณยังมีข้าวปลาอาหารกินอย่างเพียงพอ มีเงินพอใช้สอยได้ทุกวัน
เพียงเท่านี้ก็ดีเหลือหลายแล้วอายุเท่านี้แล้ว คุณควรอยู่อย่างเป็นสุข
ทุกบ้าน ต่างก็มีปัญหาของตนเอง อย่ามัวไปคิดเปรียบเทียบ แก่ งแย่ งแข่งดีกัน
ไม่ว่าชื่อเสียง ฐานะในสังคม หรือความก้าวหน้าของเด็กๆ ฯลฯ
สิ่งที่ควรจะแข่งกันจริงๆ นั้น คือแข่งกันมีความสุข, มีสุ ขภา พดี และอายุยืนนาน
ส่วนอะไรที่เราเปลี่ยนมันไม่ได้ ก็อย่าไปฝังอกฝังใจให้ ป่ ว ย การ
และ ทำ ล า ย สุ ข ภ า พ ตัวเองเลย อายุป่านนี้แล้วก็ยังเปลี่ยนมันไม่ได้เลย
หลัง 50 แล้วอย่างนี้..คุณต้องค้นหาหนทางของคุณเองที่จะสร้างชีวิตที่เป็นอยู่ดีๆ
และสุขสดใสขึ้นมาให้ได้ตราบใดที่มันทำให้คุณอารมณ์ดี คิดถึงแต่สิ่งที่ทำให้
ทำอะไรก็สุขสนุกกับมันอยู่ทุกวัน นั่นก็หมายความว่าคุณได้ผ่านวันเวลา
อย่างเป็นสุขแล้ว ทุกวันที่ผ่านไป คุณจะสูญเสียไป ๑ วันแต่ถ้ามันผ่านไปอย่างเป็นสุข
วันนั้นคือกำไรชัดๆเลย จิตใจที่ดี จะช่วย รั ก ษ า โ ร ค ภั ย ได้ถ้าจิตใจเป็นสุข
โ ร ค ก็จะหายเร็วขึ้น แต่ถ้าจิตใจทั้งดีทั้งเป็นสุขด้วยแล้วล่ะก็ ความ เ จ็ บ ป่ ว ย
จะไม่มีทางมาแผ้วพานได้เลย ด้วยอารมณ์ที่ดี แจ่มใสอยู่เป็นนิจ ออกกำลังกาย
ให้เพียงพออยู่กลางแจ้งบ่อยๆ กินอ าหา รให้ครบหมู่ ได้วิตามินและแร่ธาตุอย่างเพียงพอ
เพียงเท่านี้ก็เชื่อได้แน่นอนว่า ชีวิตที่เป็นสุข อีก 30 หรือ 40 ปี จะเป็นของคุณแน่นอน
เหนือสิ่งอื่นใด…คุณต้องรู้จักบ่มเพาะ และเก็บเกี่ยวความสุขดีๆจากการได้อยู่
ได้เที่ยว ได้คุยกับเพื่อนๆ เพราะเขาเหล่านี้จะช่วยให้คุณรู้สึกเยาว์วัย
และมีความหมายอยู่เสมอ ขาดพวกเขาเมื่อใด..คุณจะต้องรู้สึก สู ญ เ สี ย อย่างแน่นอน
ขอบรรดาสิ่งดีที่สุด จงบังเกิดแก่คุณโปรด เ ผ ย แ พ ร่ จดหมายน้อยนี้ให้เพื่อนๆ
ที่เกิน 50 ไปแล้วและคนอื่นๆที่จะต้องเกิน 50 ในวันใดวันหนึ่งข้างหน้าด้วย…
ขอขอบคุณ J e l l y W a l k e r, b i t c o r e t e c h.
