วันนี้เรา มีนิทานสอนใจ…เรื่องหนึ่งมาเล่าให้ทุกคน ฟังกันค่ะเรื่องมีอยู่ว่า….หลวงตาได้ปลูกต้นกล้วยไม้ไว้ ที่กุฏิของหลวงตา ท่านชอบดูความสวยงาม ของกล้วยไม้ จึงปลูกไว้หลายต้น มีหลากหลายสีให้ชม และดูแลรดน้ำอยู่ไม่ขาดวันหนึ่ง หลวงตามีกิจนิมนต์ ที่ต้องไปต่างจังหวัด ใช้เวลาเดินทางหลายวัน
จึงได้ฝากให้เณรที่วัดดูแลกล้วยไม้ แทนหลวงตา ให้คอยรดน้ำ ให้ตอนที่หลวงตาไม่อยู่วัดเณรรู้ดีว่า หลวงตารักกล้วยไม้เหล่านี้ มาก จึงช่วยดูแลไว้เป็นอย่ างดี ไม่ให้บกพร่อง แต่พอตกช่วงบ่าย เณรก็ออกไปทำธุระนอกวัด และกว่าจะกลับมาก็เย็นในระหว่างที่เณรไม่อยู่วัด เกิดมีพายุฝนเข้าพอดี ลมแรงมากจนพัดเอากระถางกล้วยไม้
ของหลวงตาตกระเนระนาด กระจายไปทั่ว กิ่งกล้วยไม้หัก เมื่อเณรกลับมาถึงวัดมองเห็นสภาพกล้วยไม้ก็ตกใจ และพลางคิดว่า ต้องโดนดุแน่ๆ 2 วันต่อมา หลวงตากลับมาถึงวัด ก็เห็นสภาพกล้วยไม้ ที่กระจัดกระจาย ดอกกล้วยไม้หักเต็มพื้นเณรก็รีบเข้าไปบอกความจริง ให้หลวงตาฟัง พร้อมกับกล่าวขอโทษ
ที่ดูแลกล้วยไม้ให้ได้ไม่ดีพอหลวงตารับฟังเรื่องราวเสร็จ ก็ยิ้มให้เณร แล้วก็เดินเข้ากุฏิไป ยิ่งทำให้เณรรู้สึกสับสน และคิดไปว่าหลวงตา คงจะโกรธมาก ถึงกับไม่ว่าอะไรสักคำเลยจึงเข้าไปถามหลวงตาว่า “ทำไมหลวงตาถึง ไม่ว่าอะไรเลยล่ะครับ ทั้งๆที่กล้วยไม้ ที่หลวงตารักเป็นแบบนั้น”
หลวงตาจึงเอ่ยว่า “นั่นก็เพราะว่า..หลวงตาปลูกกล้วยไม้ใว้ชื่นชมน่ะสิไม่ได้ปลูกไว้เพื่อทำให้ โ ก ร ธ ใคร” เณรได้ฟังคำตอบของหลวงตา ก็เข้าใจหมดทุกอย่ าง และยังเข้าใจถึงสิ่ง ที่หลวงตาได้พร่ำสอนมาทั้งหมดด้วยคนเราจะสุข จะ ทุ ก ข์ ก็ขึ้น อยู่ที่ใจของเราเอง ไม่ใช่จากคนอื่นเลยหากใจเรายังมีความ โ ก ร ธ ก็ยังจะมีความทุกข์ ไม่ห ม ด สักที
เหมือนมีไฟอยู่ในใจ ที่คอย เ ผ า ตัวเราเองเพราะฉะนั้น จงอย่ าปล่อยให้ใจต้องร้อนเป็นไฟ เมื่อรู้สึกว่าใจเริ่มร้อน ให้รีบดับไฟในใจเราอย่ ารอให้ไฟลุกท่วมใจเรา จนทำให้เรามีแต่ความ โ ก ร ธ ความ เ ก ลี ย ด เวลาที่เราเจอคนอื่นทำอะไรที่ไม่ได้ดั่งใจเรา จงอย่ าไปไม่พอใจเขาเลยเพราะเราไม่รู้เลยว่า
ชีวิตเขาจะต้องเจอและผ่านอะไรมาบ้างแต่ตัวเรารู้ดี ว่าเราเจออะไรมาบ้าง เราเข้าใจในสิ่งที่เราเจอ สิ่งที่ทำให้เรารู้สึกแย่แต่เราไม่รู้เลยว่า “คนอื่นเขาเจออะไรมา” เขาถึงต้องเป็นแบบนั้น ทำอย่ างนั้น
“โลกไม่ได้หมุนรอบตัวเราคนเดียว” ดังนั้นจงมองให้เห็นถึงความรู้สึกของคนอื่นด้วยอย่ าเอาตัวเองเป็น “จุดศูนย์กลาง” และคิดแต่ว่าคนอื่นต้องได้ดั่งใจตัวเองทั้งหมด เพราะมันเป็นไปไม่ได้!!ขนาดตัวเราเอง บางครั้งยังไม่ได้ดั่งใจเลย แล้วจะไปหวังให้ คนอื่น ได้ดั่งใจ ตัวเองทุกคน ก็คงจะไม่ใช่…
